معبود من ، 
برای من شعر دلتنگی مخوان 
من از همان روزی که راهی ناکجا آباد شدم .
دلتنگی را دوره کرده ام ، 
برای من از پرواز عقابها در افقهای دور دست ، 
از شگفتن گل نسرین ، 
از روئیدن نهالهای سبز ، 
از صعود به قله ها ،
سخن بگو .
من بیغوله های نمناک را در خواب تجربه کرده ام .
سیاه چالهائی که نفس را بند میاورند،
من ویرانی مردم کشورم را در کتابها خوانده ام .
من هجرت را تجربه کرده ام . 
موریانه غربت همه دیوارهای شادیم را جویده است .
با من از عشق بگو ، از پیروزی ، از فردای روشن .